(Fic tokyo ghoul) ปีศาจสีเหลือง (เปิดเรื่อง)

(สารจากไรท์) 

เรื่องนี้ผมแต่งสนองนีทเฉยๆนะครับ ดังนั้นเนื้อหาบางอย่าง อาจจะดูขัดหูขัดตาคนอ่านไปบ้าง เพราะผมยังงงๆอยู่ เกี่ยวกับสายคากุเนะ แถมยังมีเรื่องกี่ยวกับกลุ่มอีก ดังนั้นหากผิดพลาดประการใด ก็ขออภัย ณ ที่นี้ด้วยนะครับ 

บทนำ [กลูสองตาที่แข็งแกร่งที่สุด] 

    เป็นอีกครั้งที่ชายหนุ่มหวนนึกถึงอดีต  

    อดีตที่เขาคิดถึงและเป็นอดีตที่เขาอยากจะลบออกจากความทรงจำเช่นกัน เป็นทั้งสุขและเศร้าแต่ท้ายที่สุดแล้วมันก็คือความทรงจำที่มีค่า แม้เขาอยากจะลืมเลือนมันไปก็ตาม 

    ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้ายามค่ำคืนที่มืดมิด มีแสงสว่างจากดวงดาวระยิบระยับทำให้ดูสวยงามยิ่งกว่าคืนไหนๆ ในขณะเดียวกันดวงตาที่เคยพร่ามัวของชายหนุ่มก็ค่อยๆมีแสงสว่างมากยิ่งขึ้น สติที่เลือนรางเนื่องจากการเรียก' คาคุจา 'ออกมาใช้และการใช้ความสามารถของเขาเองอย่าง' การเร่ง RC cells 'ที่เป็นการเพิ่มค่าRCอย่างรวดเร็วแบบฉับพลันโดยที่ไม่ต้องผ่านการกินเนื้อมนุษย์หรือกลู แต่ขอเสียที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคงจะเป็นการที่มันไม่สามารถควบคุมได้ 

    เป็นความสามารถที่เปรียบดั่งคำสาปและพรในเวลาเดียวกัน ซึ่งสำหรับเขาแล้วมันเหมือนกับคำสาปมากกว่าพร เพราะกว่าที่เขาจะมาถึงจุดๆนี่ได้เขาได้สูญเสียอะไรไปมากมาย 

    ไม่ว่าจะเป็นคนสำคัญ... คนที่ให้ทางเดินชีวิต... คนที่ให้สิ่งที่เรียกว่า' ครอบครัว 'กับเขา... ทุกคนล้วนแล้วแต่ตายจากเขาไปแล้ว และเขาเองก็โทษตัวเองมาโดยตลอด.... 

    ดวงตาสีเหลืองทองที่กำลังจ้องมองท้องฟ้ายามค่ำคืนอย่างเงียบๆกลับมามีแสงอีกครั้ง และน้ำตาหยดเล็กๆก็ค่อยๆหลั่งไหลออกมาจากดวงตาทั้งสองข้างของเขา 

    ภาพความทรงจำต่างๆมากมายค่อยๆปรากฎขึ้นมาเป็นฉากๆ ทั้งตอนที่เขาฝึกชงกาแฟครั้งแรกกับโยชิมูระ หรือตอนที่เขาได้ฝึกต้อสู้กับเร็นจิ โยโมะ และตอนที่เขาเถียงกับโทวกะเรื่องการชงกาแฟว่าใครเหนือกว่ากัน..... 

    และตอนที่เขาได้ใช้ชีวิตธรรมดาๆกับแม่และน้องสาวของเขา... 

    'แม่ครับ..... ' 

    ดวงตาสีเหลืองทองที่ตอนนี้มีแสงกลับมาเต็มที่แล้ว ค่อยๆเลือนสายตาลงและมองไปด้านข้าง 

    แม้เขาจะอยากดื่มด่ำกับฉากนี่ให้นานมากเท่าไหร่แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ในสถานการณ์นี่.... 

    มีเสียงฝีเท้ามากมายกำลังวิ่งเข้ามาหาเขาซึ่งจากการฟังแล้วมันคือกลุ่มของพวกนกพิราบขาว หรือเรียกกันอย่างเป็นทางการว่า' เจ้าหน้าที่เฉพาะกิจพิเศษ CCG '  

    เจ้าหน้าที่ CCG ที่วิ่งกรูกันเข้ามาในที่เกิดเหตุมีไม่ต่ำกว่า 15 นาย แต่ละคนมีควิ้งเก้กันครบครั้น เมื่อชายหนุ่มกวาดตาดูแล้วเขาก็พอจะมั่นใจได้ว่าในนี้ไม่มีใครมีสิ่งที่เรียกว่า' อาราตะ 'เพราะสำหรับเขาแล้วมันยุ่งยากเกินไปในการจะจัดการและทำลายลง 

    เมื่อทุกคนวิ่งมาถึงแล้วก็ต้องตกตลึงกับภาพเบื้องหน้าที่พวกเขาพบ เมื่อมีเจ้าหน้าที่หน่วย CCG หน่วยอื่นถูกจัดการและกระจัดกระจายเต็มพื้นที่ แต่มีเพียงแค่บางส่วนเท่านั้นที่บาดเจ็บหนัก นอกนั้นถูกทำให้สลบหรือเป็นอัมพาต 

    เมื่อเห็นสภาพของทีมก่อนหน้าเหล่าลูกทีมก็ต่างพากันเสียขวัญและกำลังกำควิ้งเก้ในมือแน่น หัวหน้าหน่วยที่เห็นแบบนั้นเองก็คิดจะถอนกำลังแต่ทำไม่ได้เพราะมันคือคำสั่งจากเบื้องบนดังนั้น..... 

    "ทุกคน! ตั้งแถว!" 

    "ครับ!" ×14 

    เมื่อสิ้นเสียงหัวหน้าหน่วย เหล่าลูกทีมเองก็ค่อยๆพากันกระจายตัวกันไปเป็นแถวหน้ากระดานและค่อยๆขยับจนกลายเป็นวงกลมโดยที่มีชายในตาสีเหลืองทองอยู่ตรงกลาง เมื่อจัดตั้งแถวเสร็จแล้วเจ้าหน้าที่หน่วย CCG ทุกคนก็พากันปลดควิ้งเก้ออกมา 

    ด้วยสภาพที่ดูเหมือนจะเสียเปรียบในด้านจำนวนมากขนาดนี้ แต่ดวงตาชายหนุ่มยังคงนิ่งเฉยไม่ได้แสดงอาการตกใจหรือหวาดกลัวออกมาแม้แต่น้อยกับการถูกคนหมู่มากล้อมเอาไว้ เขาแค่ยกมือขึ้นและกดหน้ากากที่เขาเองสวมใสเอาไว้ 

    มันคือหน้ากากที่มีลักษณะคล้ายคลึงกับสิ่งที่เรียกว่า' ปีศาจ 'มีดวงตาสามดวงและมีปากที่ชีกออกจนดูน่ากลัว พร้อมกับเขาที่งอกขึ้นมาตรงหน้าผาก แม้ตัวหน้ากากจะดูแปลกแต่สำหรับเขาแล้วมันคือสมบัติล้ำค่าที่เขาจะไม่มีวันทิ้งมันไป ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม..... 

    'พี่! ดูอันนี่สิ! มันเท่มากเลย!?' 

    'แต่พี่คิดว่ามันดูน่ากลัวนะ...' 

    'โม้ว— งั้นถ้าพี่ไม่ใส่หนูใส่เองก็ได้!' 

    'เออ.... ไม่เหมาะมั้ง พี่ใส่ก็ได้เดี๋ยวของเธอพี่เลือกให้' 

    'ฮิๆ พี่ยอมใส่จนได้~ ' 

    เพราะมันคือสิ่งที่น้องสาวของเขา.... เป็นคนเลือกให้และมันคือเครื่องเตือนใจของเขาว่าเขายังมีคนที่อยากปกป้องอยู่... 

    "อาริสุ...—" 

    ด้วยน้ำเสียงที่แสดงออกถึงความเศร้าหมอง ดวงตาสีเหลืองทองที่เคยเปล่งประกายไปด้วยแสงตอนนี้ค่อยๆกลายเป็นสีดำ ในตากลายเป็นสีแดงและเส้นเลือกสีแดงเข็มก็ค่อยๆปรากฎขึ้นมาให้เห็นเด่นชัดมากขึ้น 

    ลักษณะเฉพาะของกลูในระหว่างการใช้' คากุเนะ 'หรือ' คาคุจา 'ก็ตาม มันคือ' คาคุเก็น ' 

    "—พี่ขอโทษ" 

    เมื่อประโยคสุดท้ายสิ้นสุดลงร่างกายของชายหนุ่มค่อยๆถูกปกคลุมจากคาคุจาของเขาเอง เส้นระยางสีทองสง่างามกำลังกลืนชายหนุ่มเข้าไปจนกลายเป็นลูกบอลสีทองขนาดใหญ่กว่าคนปกติถึง 2 เท่า มีเสียงตกใจจากเจ้าหน้าที่หน่วย CCG บางคนที่ไม่ทันได้ตั้งตัวกับสถานการณ์นี่ และมีบางคนที่ถึงกับจะคุมสติไม่อยู่เมื่อเห็นสิ่งที่ปรากฎอยู่ตรงหน้า 

    เพราะเมื่อลูกบอลสีทองคลายออกแล้ว ก็ปรากฏร่างของชายหนุ่มในรูปลักษณ์คาคุจาขึ้น 

    ลักษณะกายภาพยังคงเป็น' คน 'เพียงแต่ทั่วทั้งร่างเต็มไปด้วยสีทอง มีกรงเล็บและมือที่ใหญ่กว่าข้อแขนประมาณ 1-2 เท่า รวมถึงเท้าด้วย ที่ใบหน้าเองก็ถูกปกคลุมไปด้วยคาคุจาเช่นกัน ก่อนที่บนศีรษะซึ่งไม่มีอะไรเลยจะปรากฏสิ่งที่ดูเหมือนเขาขึ้นมาหนึ่งคู่ และสิ่งที่คล้ายกับหูแหลมยาวงอกออกมาด้วย ปากที่ค่อยๆชีกยิ้มจนกว้างถึงใบหู และดวงตาที่เปิดขึ้นมาอย่างฉับพลัน 

    ดวงตาที่มีเพียงดวงเดียวพร้อมกับตาสีแดงฉาน..... 

    ' ปีศาจ ' นั่นคือสิ่งที่ทุกคนในสถานที่นั้นเอ่ยขึ้นมาในใจโดยที่มิได้นัดหมาย เป็นคำที่สามารถอธิบายกลูตรงหน้าพวกเขาได้อย่างง่ายได้ 

    เมื่อชายหนุ่ม..... [ ปีศาจสีเหลือง ] สังเกตเห็นแล้วว่าเจ้าหน้าที่หน่วย CCG ทุกคนกำลังอยู่ในอาการตกตลึง ปากที่ชีกไปจนถึงใบหูค่อยๆเปิดขึ้นเผยให้เห็นลิ้นสีชมพูแดงที่ยาวและหอยออกมาจากปาก 

    โดยที่เจ้าหน้าที่ทุกนายไม่ทันได้สังเกตและระวังเนื่องจากความตกใจ ทันใดนั้นปีศาจสีเหลืองก็เปล่งเสียงคำรามออกมา 

    -ห่าาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!!!! 

    "อัก!?" 

    "อึก! หูฉัน!" 

    "ชิ! ทุกคนคุมสติไว้แล้วตั้งการ์ดซะ!?" 

    แม้หัวหน้าหน่วยจะตะโกนออกไปแบบนั้น แต่เมื่อเทียบกับเสียงคำรามที่ถูกเปล่งออกมาจากลำคอที่ถูกขยายแล้ว ทำให้เจ้าหน้าที่อีก 14 นายที่เหลือไม่สามารถได้ยินคำสั่งของหัวหน้าหน่วยได้เลย แม้ว่าหัวหน้าหน่วยจะตะโกนออกมาดังแค่ไหนก็ตาม 

    และเพราะแบบนั้นทำให้รูปแบบการยืนที่เป็นรูปแบบวงกลมค่อยๆจะคลายตัวไป เจ้าหน้าที่บางคนที่ทนไม่ได้ไหวถึงกับทรุดลงกับพื้นและหมดสติไป และมีบางคนที่เริ่มสติแตกและพยายามจะฝ่าคลื่นเสียงเข้าไปหาปีศาจสีเหลือง 

    แต่ความพยายามนั้นดูเหมือนจะไร้ผลในหลายๆแง่ เพราะนอกจากเสียงที่ดังแล้วมันยังมีคลื่นเสียงที่ถูกเปล่งออกมาอีก ทำให้เจ้าหน้าที่นายนั้นแทบจะเข้าไปหาปีศาจสีเหลืองไม่ได้เลย อย่างมากได้เพียงแค่ 1-2 ก้าวเท่านั้น 

    เมื่อผ่านไป 3-4 นาทีการคำรามก็หยุดลงพร้อมๆกับสภาพเจ้าหน้าที่หน่วย CCG ที่ไม่สู้ดีนัก 

    บ้างคนก็ทนไม่ไหวจนอาเจียนออกมา และบางคนก็ถึงกับประคองสติไว้แทบไม่อยู่ ทำให้คนที่เหลือพอจะสู้ได้อย่างเต็มที่มีไม่ถึง 4-5 คนจาก 15 คน 

    นั่นรวมถึงหัวหน้าหน่วยด้วยเช่นกัน 

    ' บ้าเอ้ย! นี่มันการโจมตีบ้าอะไรกัน!? เพียงแค่เจ้านั้นคำรามออกมายังสร้างผลกระทบมากมายขนาดนี้ นี้มันควรจะเป็นแรงค์ SSS แล้วนะ!? ' 

    ' ไม่ได้การละ คงต้องขอกำลังเสริม ' 

    เมื่อเจ้าหน้าที่หน่วย CCG ตัดสินใจได้แล้ว เขาจึงออกคำสั่งให้กับคนที่ยังพอมีสภาพเกือบ 100% ให้ออกไปถ่วงเวลาไว้ เพราะในความคิดของเขาด้วยจำนวนเพียงแค่นี้คงไม่พอจะล้มกลูประหลาดตัวนี้ลงแน่ 

    หายใจเข้าลึกๆก่อนจะตะโกนออกมา คือสิ่งที่หัวหน้าหน่วย CCG ทำก่อนจะตะโกนออกมาจนสุดเสียง เพื่อให้ลูกทีมได้ยินคำสั่งชัดเจนที่สุด 

    "คนที่ยังพอสู้ไหว! ไปถ่วงเวลามันซะ!?" 

    "หะ—หัวหน้า!? "

    "ฉันรู้น่า!" 

    เมื่อมีหนึ่งในทีมที่พอจะสู้ไว้รู้สึกถึงความไม่ลงรอยกันของคำสั่งกับสถานการณ์จึงอยากจะทักท้วง แต่เขาก็ถูกหัวหน้าหน่วยเบรคไว้ก่อนที่จะได้ถามอะไรออกไป 

    หัวหน้าหน่วยเลือนสายตาไปหาลูกทีมคนนั้นก่อนจะกัดฟันและอธิบายสิ่งที่เขาคิดจะทำ 

    "ฉันคิดว่าจะเรียกกำลังเสริม!" 

    "แต่เราจะถ้วงเจ้านี่ไว้จนถึงตอนนั้นเหรอครับ!?" 

    "ชิ! ใครจะไปรู้เล่า!? แต่ถ้าเรายื้อไว้นานพอเราน่าจะรอดจนกระทั่งกำลังเสริมมา!" 

    "งั้นผมจะเชื่อคุณนะ! หัวหน้า—" 

    ก่อนที่ลูกทีมนายนั้นจะทันได้ตอบหัวหน้าหน่วย CCG จนจบประโยค เขาก็ถูกเส้นระยางขนาดเท่าท่อพีวีซีสีทองฟาดใส่ 

    เสียงของลูกทีมนายนั้นร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดก่อนจะกลิ้งไปกับพื้นและสลบลง เมื่อหัวหน้าหน่วย CCG มองภาพเหล่านั้นเสร็จเขาก็ค่อยๆหันกลับมามองที่ปีศาจสีเหลืองอีกครั้ง 

    เส้นระยางหนาๆสีทองที่ฟาดใส่ลูกทีมของเขาเมื่อกี้ มาจากคาคุจาของปีศาจสีเหลือง ลักษณะของมันคล้ายคลึงกับหางและหนา โดยที่มันปรากฏอยู่ที่ด้านหลังของปีศาจสีเหลือง ซึ่งมีอยู่ทั้งหมด 6 เส้น 

    ด้วยการที่ใช้ทั้งคากุเนะและคาคุจาไปพร้อมๆกันแบบนี้ ทำให้หัวหน้าหน่วย CCG ต้องกลืนน้ำลายไปอึกใหญ่และอดสงสัยไม่ได้ว่า กลูตัวนี้มีค่า RC cells มากขนาดไหนกัน ไม่สิมันต้องกินทั้งกลูและมนุษย์ไปมากมายขนาดไหนกัน!? 

    "ชิ.... แกนี่มัน... แข็งแกร่งจนเชื่อไม่ลงเลย ว่าในระบบจะบอกว่าเป็นกลูธรรมดา" 

    หัวหน้าหน่วย CCG จ้องมองปีศาจสีเหลืองที่กำลังอ้าปากที่ชีกไปจนถึงใบหู และปล่อยลมหายใจเฮือกใหญ่ออกมา ลิ้นค่อยๆถูกคลายออกมาและห้อยไปมาอยู่บนปาก เมื่อเห็นท่าทีแบบนั้นหัวหน้าหน่วย CCG จึงกำควิ้งเก้ที่ทำมาจากคากุเนะของกลูตัวนึงซึ่งเป็นสาย บิคาคุ ที่เขาได้จัดการเป็นตัวแรกหลังจากที่มาเป็นเจ้าหน้าที่หน่วย CCG 

    หลังจากที่เขายกมือขึ้นมาแตะที่หูและแจ้งให้สำนักงานใหญ่ทราบแล้ว เขาก็เริ่มออกคำสั่งอีกครั้งพร้อมกับพุ่งตัวไปหาปีศาจสีเหลือง 

    "ทุกคน! ลุย!" 

    เมื่อนับรวมหัวหน้าหน่วย CCG เข้าไปแล้วก็จะเหลือกันทั้งหมด 4 คน โดยที่เจ้าหน้าที่อีกนายนึงซึ่งเคยมีสภาพที่พอจะต่อสู้ได้ไปนอนกองกับพื้นแล้ว ทำให้ลูกทีมอีก 3 คนขวัญเสียเป็นอย่างมาก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้มากนอกจากทำตามคำสั่งจากหัวหน้าหน่วย 

    ปีศาจสีเหลืองที่เห็นว่าเจ้าหน้าที่หน่วย CCG ทุกนายพุ่งตัวมาหาเขาแล้ว เขาทำเพียงมองก่อนจะเริ่มลงมือ.... 

    . 

    เมื่อตัดภาพไปที่ศูนย์บัญชาการ เจ้าหน้าที่ซึ่งรับหน้าที่สังเกตการณ์ก็อดไม่ได้ที่จะตกตลึง เมื่อเขาลองขุดคุ้ยประวัติของกลูตัวนึงที่แต่เดิมถูกลงไว้ให้เป็นระดับ' B 'ในอดีต แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นเหมือนระดับ' S 'หรือ' SSS 'ไปแล้วโดยใช้เวลาเพียงไม่นานก็ทำให้เขาไม่เข้าใจ 

    ด้วยระยะเวลาเพียงแค่แรมปีแต่กลับสามารถที่จะแข็งแกร่งได้มากขนาดนี้ทำให้เขาอดคิดไม่ได้ว่าเพราะอะไรถึงทำให้เป็นแบบนั้น? 

    มีเพียงแค่ไม่กี่วิธีนักในการที่จะแข็งแกร่งมากในช่วงเวลาสั้นๆ คนส่วนใหญ่จะตอบว่า' กลูตาเดียว 'คือคำตอบที่เพอร์เฟคที่สุด ด้วยความแข็งแกร่งที่มากกว่ากลูสองตาหลายเท่าทำให้สามารถแข็งแกร่งได้ไว แต่ในกรณีนี่มันกลับไม่ใช่ เพราะในประวัติข้อมูลที่บันทึกไว้ตั้งแต่การพบเห็นครั้งแรก กลูที่ได้ฉายาว่า[ ปีศาจสีเหลือง ]เป็นกลูสองตาธรรมดามาตั้งแต่แรก นั่นทำให้ต้องวนกลับคิดถึงวิธีเพิ่มความแข็งแกร่งของกลูธรรมดาอีกครั้ง 

    ใช่... มันมีเพียงแค่สองวิธี หนึ่งคือการกินมนุษย์ นั่นจะทำให้ค่า RC cells สูงมากพอจะใช้คาคุจาได้ และสองคือการกินกลูด้วยกันเอง ด้วยวิธีนี้อาจจะทำให้กลูตัวนั้นกลายพันธ์ุได้และแข็งแกร่งขึ้น 

    แต่นั่นดูจะเร็วเกินไปอยู่ดีเมื่อลองเทียบกับระยะเวลาที่กลูตัวนั้นหายไปและโผล่ขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับความแข็งแกร่งที่มากขึ้นมหาศาลแบบนี้ 

    "อะไรทำให้กลูตัวนั้นแข็งแกร่งจนเทียบได้กับกลูตาเดียวกัน...?" 

    และนั่นคือข้อสงสัยที่ไม่มีคำตอบของเจ้าหน้าที่รายนี่ซึ่งกำลังมองดูเจ้าหน้าหน่วยที่ 3 ซึ่งถูกส่งออกไปเป็นกำลังเสริมให้กับทีมที่ 1-2 ซึ่งออกไปก่อนหน้า แน่นอนว่าทีมก่อนหน้าแพ้แบบย่อยยับ.... 

    ไม่มีใครรู้ถึงที่มา.... 

    ไม่มีใครรู้ถึงความแข็งแกร่งของกลูตนนี้....... 

    ตั้งแต่แรกแล้วเขาเป็นเพียงกลูธรรมดาๆ?.......... 

    แต่ด้วยจุดเริ่มต้นของชีวิตที่สุดแสนสาหัสทำให้เขาได้พบเจอกับคนที่ให้เส้นทางชีวิตเขา..... 

    ทำให้เขาพบกับคนที่เขาเรียกได้เต็มปากว่า' ครอบครัว '....

    และเขาไม่รู้เลยว่า..... ตนเอง..... จะถูกขนานนามในอนาคตว่า 

    [ กลูสองตาที่แข็งแกร่งที่สุด ]